Oh happy day

Het stemmetje in mijn hoofd dat mij helpt in bange dagen roept mij op te gaan schrijven. (Ze zegt: waarom heb je anders een blog?) (Goed punt.)
Ik heb maar al te vaak gehoord: "als je eenmaal bezig bent..." Dus. Ben ik maar bezig. En zie ik wel wat er komt. (Een hele alinea vol.)

Ik heb sinds begin juli vakantie. Dat betekent dat ik al negen weken vrij ben, geen studenterig gedrag vertoon, minder boeken lees en simpele gedachten heb. Die gedachten variëren van: "wat ga ik eten?" tot "wat neem ik als toetje?". Maar ook: "waarom hoor ik een kat op mijn dak lopen?". Enfin, ik dacht aan de afgelopen negen weken en ik vond dat ik toch wel wat avontuurlijkheid bezat. En een gat in mijn hand. Want na twee vakanties, een dagje north sea jazz en veel droge wijntjes, ben ik erg blut. Dat geeft volgens mij niet want de huisbaas heeft het nog niet door.

Na al dit geluier beginnen volgende week mijn colleges weer. Ik heb mijn rooster binnen en weet welke (dure) boeken ik moet aanschaffen. Ik moet alleen nog mijn fietsband oppompen voor tochtjes naar het centrum en de uithof.
Dit jaar begin ik met drie vakken, in plaats van twee. Ik besloot namelijk, na een gesprek met de studieadviseur, om mezelf eens te testen op mijn doorzettingsvermogen. En mijn grote mond. Daarnaast ga ik zingen in een koor. Een 'soul'koor. Ik weet nog niet wat ik me daarbij moet voorstellen, maar ik hoop dat we liedjes gaan zingen uit de film "Sister Act II". En dan vooral dat ene liedje waar die jongen die ene hoge noot haalt. BOAH!