Je komt ermee weg, Matthijs.

Nou Matthijs, ik heb je. In vier winkels was je uitverkocht, maar ik heb je weten te bemachtigen. Je buitenkant voelt zacht, haast aaibaar (later zal ik me afvragen of dit een marketingtruc is).

Vooruit, het moet gezegd worden, je hebt het verdiend. Ik weet niet zo goed of een 'glossy' de meest bevredigende vorm van verdienen is (een televizierring had je vast ook goed gestaan), maar blijkbaar ben je gewild. Toen ik je voor het eerst zag bij De wereld draait door was ik aangenaam verrast. Je gemeende interesse in de gasten, je onnavolgbare gestotter: eindelijk een echte persoonlijkheid. Met charme. Eigenlijk ken ik niemand op televisie met zoveel charme. Maar waar ik je tijdens het programma een aantal sterke eigenschappen toebedeelde (bescheidenheid, ironie), moest ik een klein beschamend lachje onderdrukken bij het zien van de coverfoto waar je als een ware Adonis de camera in loenst. Je zit weliswaar onder de blauwe plekken, maar ik krijg geen medelijden met je.

Is het die zwoele blik, die alles behalve bescheiden en ironisch is? Of dat je voormalig VARA-frontman Jack Spijkerman stiekem een beetje uitlacht maar zelf net zo goed de Talpa-regionen in bent gedreven? Hebben mijn bedenkingen te maken met ijdelheid, of moet ik jou en Jack geloven als jullie beweren slechts het 'plezier' in jullie vak na te volgen?

Wat het ook is, je komt ermee weg. Het is natuurlijk maar eenmalig en de inhoud is boeiend. Net als je programma. Ik zal niet beginnen over het verschil van aard van deze twee media, aangezien mijn voorkeur uitgaat naar een bevlogen en stotterende versie van jouw persoonlijkheid, maar ik weet dat de boodschap hetzelfde is. De producenten spelen slechts naarstig in op jouw populariteit en jij fluit vrolijk mee. Moet die bont-en-blauwe kop ervoor zorgen dat we €4,99 aan je uitgeven? Blijkbaar. Je doelgroep, De Nederlandse Vrouw, ben je al voorbij gestreefd. Want het is een mánnenglossy. Voor mannen zoals jij. Die zich niet druk maken om een 'Matthijs-overkill'.