Aaf, waar ben je?

Toen ik in het pad tussen de informatiebalie en de bar voorzichtig op haar schouder tikte en zij zich vervolgens omdraaide wist ik allang dat zij het was. Toch opende ik heel nonchalant met: "Ben jij Aaf?" Daarna zei ik iets wat ik liever vergeet ("ik had je boek mee willen nemen maar hij paste niet in mijn tas"), waarop ze heel lief antwoorde: "Dan had ik 'm kunnen signeren!". Ja Aaf, dat was een goed plan geweest. Maar ik en mijn lief achtten voor vertrek de kans erg klein dat we je tegen zouden komen op de drukbezochte derde dag van het North Sea Jazzfestival. Ik wist natuurlijk wel dát je er zou zijn, dat stond heel expliciet in je nrc next-column, maar het voelde gewoon heel sneu om de hele dag je boek mee te dragen en thuis zonder handtekening aan te komen ("Zie je wel, hele dag voor niks meegezeuld" - moeder).

Amy Winehouse was er natuurlijk niet, een uur voordat Ahoy openging belde ze af. Haar band was er al wel, schijnt. Nu kan ik het gevoel dat ik had toen we dit bericht kregen niet beschrijven, maar na een uur was ik zowel teleurgesteld als boos. Ik was niet de enige, zei een verontwaardigde mevrouw achter de informatiebalie die alle klappen op moest vangen. Ik trooste haar enigzins door te zeggen dat ik Amy al in Paradiso had gezien. Een man naast mij hoorde dat en gaf me een wat-zit-je-dan-te-zeuren-blik.
Toen we naar plaatsvervanger Marcus Miller keken en hij met zijn collega-artiesten Amy's nummer "Rehab" speelde, wist ik niet wat ik leuker vond: dat ik alsnog één Amy-nummer hoorde, of dat ze om haar afwezigheid werd gedisst. Dat 'dissen' gebeurde overigens met klasse, zoals het op een jazzfestival betaamd. Zo hoorde ik maar twee keer een ondertoonladdertje:




(Maar eigenlijk dacht ik stiekem: ik heb Aaf lekker ontmoet, dat maakt veel goed.)
Check Aaf.

Kijkavond pt. 2

A: Hoi! Hoe heet je?
EH: Ik heet Patries. Dat hebben mijn ouders verzonnen hoor, hahaha!
A: Oh, ja, natuurlijk. Hoe oud ben je?
EH: 19!
A: Ah! Ga je net studeren? (glimlacht voor de vorm)
EH: Ja, nou, dat is wel de bedoeling! Ik was gestopt enzo, met mijn vorige studie dan he, en nu wil ik eens wat anders.
A: Wat deed je eerst dan?
EH: Ja, nou, eerst woonde ik nog bij mijn ouders en dat vond ik niks aan en iedereen van de middelbare school studeerde daar ook in de buurt en ik vond het zó verstikkend en nu wil ik hier studeren en nieuwe mensen leren kennen en gewoon weg van daar zijn, hahaha. Ik deed trouwens pedagogiek.
A: Oja (begripvol)
EH: Ja... en jullie? Hebben jullie ook zulke irritante ouders? Hahaha!
A: Oh, dat valt wel mee. Ik vind het prettig om op mezelf te wonen, maar ik bezoek ze ook graag. Maar ik snap het wel, dat je nieuwe mensen wil leren kennen.
EH: Ja. Nou, ik wil echt niet meer terug hoor, echt niet!
A: ... (knikt een beetje)
A: Wat doe je verder in je vrije tijd?
EH: Ik speel hobo. Ja, heel veel mensen denken dat dat een heel saai instrument is, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. Wist je dat?
A: Uhm... nee?
EH: Ja, en ik voetbal ook. Ik heb altijd blauwe plekken, hahaha! Echt niet saai.
A: Nee.
EH: Wat een leuk huis zeg!
A: Ja, erg leuk.
EH: Ik zie mezelf hier wel wonen!
A: ...
A: Heb je een vriendje?
EH: Nee joh. Bah.

Kijkavond pt.1

A: Speel je nog een instrument ofzo naast al dat gesport?
Eventuele Huisgenoot: Neuh hoor.
A: Ben je verder wel geïnteresseerd in muziek?
EH: Oh, nee. Van lawaai zul je geen last hebben hoor! (giechelt)
A: Ik vind het eigenlijk wel een pré als huisgenoten wat met muziek doen.
EH: Ja, nou, ik luíster wel top 40 enzo. Acda & de Munnik, weet je wel. En van Justin Timberlake tot... Timbaland.
A: ...
A: Uhm, wat zit daar tussen dan?
EH: Nelly Furtado?
A: Ah. Nelly Furtado is ok.
Eh: Ja nou, díe luister ik eigenlijk niet zo.
A: ...
A: Leuk dat je er was! We laten het morgen weten!